Historia rasy
Parson Jack Russell, twórca rasy, urodził się w 1795 roku w Dartmouth w hrabstwie Devon w południowo-zachodniej Anglii. Jego ojcem był pastor probostwa Iddesleigh, który, jak to wówczas bywało, nauczał garstkę miejscowych dzieci. Był zapalonym myśliwym i miał sforę fokshundów. Miał też kuca, na którym najlepszy w danym tygodniu uczeń mógł w nagrodę uczestniczyć w następnym polowaniu. W ten sposób Jack od małego rozwijał zamiłowanie do polowania- pasję, której oddawał się całe życie- co nie przeszkadzało mu być dobrym i bardzo lubianym pastorem.
W roku 1819, podczas studiów teologicznych w Oxfordzie, Jack spotkał na spacerze mleczarza, któremu towarzyszyła niewielka suczka terierka. O takim zwierzęciu mógł tylko pomarzy! Suczka miała na imię Trump, a Jack natychmiast odkupił ją od mleczarza. To ona dała początek jego chodowli – linii terierów, które od tamtego czasu po dziś dzień noszą nazwę Jack Russell terrierów. Olejny obraz przedstawiający Trump jest w posiadaniu
królowej Elżbiety II i wisi w pałacu Sandringham.
Jack Russell już jako uczeń, a potem student, był zapalonym myśliwym. Po studiach objął probostwo w South Molton, następnie Iddesleigh, a wreszcie w Swymbridge. Wszystkie te parafie leżały w Devon, rejonie, w którym polowania pastora ze szlachtą były tradycją. Jack Russell trzymał sforę fokshundów i poświęcił 60 lat swojego życia na hodowle znakomitych foksterierów.
W roku 1872 Idstone (alias Thomas Henry Pearce) tak pisał o foksterierach: „ Dawniej były nieco twardogłowymi psami. Jak pan Russell je uszlachetnił, tego nie potrafię powiedzieć – ale są szlachetne, a jednocześnie łatwe w układaniu, który jak nikt panuje nad tymi zwierzętami”.
Jack Russell zmarł 28 kwietnia 1883 roku, w wieku 88 lat, i pochowany został w Swymbridge. Ponad tysiąc osób uczestniczyło w pogrzebie. Pastor był nie tylko słynnym myśliwym i hodowcą, lecz także pełnym dobroci i bardzo lubianym duchownym.
Osobowość
Jack Russell terrier jest przede wszystkim psem myśliwskim. Hodowany i układany był wyłącznie do pracy pod ziemią, w norach lisa. To jeden z niewielu terierów, których zadaniem nie jest zabicie zdobyczy, lecz tylko wypłoszenie jej z kryjówki. Musi być więc inteligentny, ale nie agresywny. Powinien także tolerować towarzystwo koni, fokshundów, innych terierów i ludzi.
Jack Russell terrier jest pierwotnym foksterierem XIX wieku i od tamtej pory hodowany był jako klasyczny pies użytkowy, wykorzystywany w myślistwie. Do celów wystawowych hodowano osobne linie – to z nich wywodzą się dzisiejsze gładko i szorstkowłose foksteriery.
Jack Russell jest małym psem o wielkim sercu i pogodnej duszy. Właścicielowi może dostarczyć wielu radości, ma jednak swoje wymagania, których nie wolno ignorować. Choć psy tej rasy doskonale dostosowują się do każdej i różnych warunków życia( spokojnie w domu, ale poza tym zawsze obecne tam, gdzie się coś dzieje), wymagają, by poświęcić im wiele uwagi i czasu. Potrzebują także konsekwentnego ułożenia i przede wszystkim bardzo dużo ruchu. Dwie godziny dziennie to absolutnie minimum, które powinniśmy ofiarować Jack Russellowi: po pół godziny rano i wieczorem oraz godzina swobodnego wybiegu w środku dnia. Z całą pewnością nie jest to rasa dla domatorów, których ulubionym zajęciem jest przesiadywanie na wygodnej kanapie! Jack Russell potrzebuje aktywności fizycznej i umysłowej. To czarujący i zasługujący na wielką miłość pies. Jednak w niewłaściwych rękach może łatwo stać się nieposłuszny i agresywny.
/Dorothea Penizek :"Jack Russell Terrier"/